بیداد کش

لغت نامه دهخدا

بیدادکش. [ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) متحمل ظلم. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

متحمل ظلم ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم