لغت نامه دهخدا بی شاخ و دم. [ خ ُ دُ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شاخ + و + دم ) صفتی غول را یا مردی ضخم اندام و بیقواره را. || که شاخ و دم ندارد. رجوع به غول بی شاخ و دم شود.
