لغت نامه دهخدا بچه انداختن. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب )بچه افکندن. سقط جنین. بچه نارس به دنیا آوردن. کورتاژ. فکانه کردن جنین را. ( یادداشت مؤلف ). مرط. ( منتهی الارب ): ازلاق ؛ بچه انداختن شتر. ( منتهی الارب ).
