بچه انداختن

لغت نامه دهخدا

بچه انداختن. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب )بچه افکندن. سقط جنین. بچه نارس به دنیا آوردن. کورتاژ. فکانه کردن جنین را. ( یادداشت مؤلف ). مرط. ( منتهی الارب ): ازلاق ؛ بچه انداختن شتر. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

بچه افکندن سقط جنین .

فرهنگستان زبان و ادب

{miscarriage} [علوم سلامت] ← سقط خودبه خودی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم