بو گند

لغت نامه دهخدا

بوگند. [ گ َ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه ، آنکه بسیار متعفن است. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

در تداول عامه آنکه بسیار متعفن است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال آرزو فال آرزو فال عشق فال عشق