بهشت ایین

لغت نامه دهخدا

( بهشت آیین ) بهشت آیین. [ ب ِ هَِ ] ( ص مرکب ) مانند بهشت. بهشت آسا. ( ناظم الاطباء ) :
بهشت آئین سرایی را بپرداخت
ز هر گونه در او تمثالها ساخت.رودکی.در آن مرغزار بهشت آئین خیمه ها زدند. ( اسکندرنامه نسخه نفیسی ).