لغت نامه دهخدا بزرگ پستان. [ ب ُ زُ پ ِ ] ( ص مرکب ) آنکه پستان بزرگ و کلان دارد. زن که پستان بزرگ دارد، و این نزد اروپائیان از حسن باشد برخلاف در ایران. ( یادداشت بخط دهخدا ): امراءة طرطبی ؛ زن بزرگ پستان. شاة ضریعة؛ گوسفند بزرگ پستان. ( منتهی الارب ).
