باغ سیاه

لغت نامه دهخدا

باغ سیاه. [ غ ِ ] ( اِخ ) آبادیی در فارس نزدیک مزایجان دشت مرغاب. ( از گزارشهای باستانشناسی ج 4 ص 29 ). نه فرسخ میانه جنوب و مشرق قاضیان است. ( فارسنامه ناصری ). دهی است از دهستان قنقری پائین بخش بوانات و سر چهان شهرستان آباده که در 35 هزارگزی جنوب سوریان بر کنار راه فرعی دیدگان به چهارراه در جلگه واقع است. آب آنجا از قنات و رودخانه شاه رستم تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و حبوبات و میوه و شغل مردمش زراعت و قالی بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

فرهنگ فارسی

آبادی در فارس
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال ای چینگ فال ای چینگ فال جذب فال جذب فال چای فال چای