بار بر گیر

لغت نامه دهخدا

باربرگیر. [ ب َ ] ( نف مرکب ) کسی که بار از بارکش فرونهد. بمجاز، کسی که رنجی از کسی برگیرد :
خمخانه خرسرای خرپیر
نه راه بری نه باربرگیر.سوزنی.

فرهنگ فارسی

کسی که بار را از بارکش فرو نهد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم