بار بر گیر

لغت نامه دهخدا

باربرگیر. [ ب َ ] ( نف مرکب ) کسی که بار از بارکش فرونهد. بمجاز، کسی که رنجی از کسی برگیرد :
خمخانه خرسرای خرپیر
نه راه بری نه باربرگیر.سوزنی.

فرهنگ فارسی

کسی که بار را از بارکش فرو نهد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال اوراکل فال اوراکل فال درخت فال درخت فال تاروت فال تاروت