اکسیه

لغت نامه دهخدا

( اکسیة ) اکسیة. [ اَ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ کِساء. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( دهار ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به کساء شود.
اکسیه. [ اَ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) بوزه که عبارت از شراب است که از آرد جو و امثال آن می سازند و به تازی نبیذ گویند. ( آنندراج ) ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).