دانشنامه اسلامی
ابوالحَفاد (ابوحَیدَه) یا ابوحَنَش ، اکثم بن صیفی بن ریاح تمیمی از داوران عرب در جاهلیت و آشنا به انساب و حکیم بود، پدر وی نیز از داوران بود.
[ویکی فقه] اَکْثَم بن صَیْفِی، داور و حکیم عرب در جاهلیت می باشد.
ابوالحَفاد (ابوحَیدَه) یا ابوحَنَش ، اکثم بن صیفی بن ریاح تمیمی از داوران عرب در جاهلیت و آشنا به انساب و حکیم بود، پدر وی نیز از داوران بود.
حکیم بودن اکثم
برخی او را حکیم ترین عرب روزگار خود و حتی همتای بُزُرگمهر و لقمان حکیم دانسته اند. از وی حِکَم و اَمثال فراوانی نقل شده است ، چنان که در عِقد الفرید بابی با عنوان «اَمثال اکثم و بزرجمهر فارسی» آمده است ؛ نیز جلودی اثری با عنوان « اخبار اکثم بن صیفی » دارد. هرچند اثبات همه این سخنان درباره او ممکن نیست؛ امّا حاکی از آن است که وی از حکمای جاهلی نزد قوم خود بوده است. گویند:به اکثم گفته شد:چه کسی به تو حکمت، حلم و سیادت آموخت؟ گفت:کسی که حلیف حلم و ادب است؛ سید عرب و عجم، ابوطالب فرزند عبدالمطلب. گزارش شده که وی یک بار برای آزادی اسیران بنی تمیم نزد نُعمان، پادشاه حیره رفت. نعمان با توجّه به اعتبار اکثم، او را با گروهی از نخبگان عرب همراه نامه ای نزد پادشاه ایران فرستاد. شاه ایران پس از گفتوگو با وی و شنیدن سخنان حکیمانه اش، در شگفت شد و گفت:اگر عرب فقط تو را می داشت کفایت می کرد. شاید بدین ملاحظه بود که نُعمان با او در ارتباط بود و از سخنان حکیمانه اش بهره می جست. حارث بن ابی شمر غسانی ( حاکم شام ) نیز از او خواسته بود تا در ملاقات با هِرَقل ( امپراتور روم ) از جانب او سخن بگوید.
حکم کردن قاعده فقهی
برخی معتقدند او نخستین کسی بود که به قاعده فقهی « الولد للفراش » حکم کرد و اسلام نیز بعداً آن را تأیید کرد.
عمر
...
