دانشنامه اسلامی
نام کامل او «عبدالقادر بن حمزه بن یاقوت اهری» است . اطلاعات ما درباره او منحصر است به آنچه ابـن فـوطی در مجمع الآداب فی معجم الألقاب ذکـر کـرده است. ابـن فوطی، عبدالقادر اهری را چنین معرفی می کند: از حکمای صوفی متأله بود، در جوانی در جستجوی تجرید و تحصیل سفر کرد و به خراسان و فـارس رفـت و در هرات نزد امام فخر رازی درس خواند و در ایام مستنصر بـالله وارد بـغداد شد.
پس ازاینکه از سفر طولانی اش برگشت، بهاءالدین کلیبری از او دعوت کرد و مدرسه ای نیکو برای او آماده ساخت و فرزندانش را در آن مدرسه برای تـحصیل بـه اهـری سپرد و معاش او را تأمین کرد، اهری مدتی در آنجا بود سپس بـه اهر برگشت و به تدریس پرداخت و جماعتی از طالبان علم از محضر او استفاده کردند. وفات او در اواخر سال 657ق بوده است.
اسدی، حسن، «عبدالقادر اهری و شیخ اشراق»، پایگاه مجلات تخصصی نور (نورمگز)، فصلنامه اشراق، بهار و تابستان 1386، شماره 4 و 5، صفحه 51 تا 62.
