دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] این بقعه در سی کیلومتری شرقی شهر قم، نزدیک دهکده «جنت آباد» و در حوالی ویرانه های «قاسم آباد» که کنار راه قدیم قم به به کاشان قرار داشته، واقع شده است.
بنای این مزار را باید از دوران شاهان صفوی و از نیمه نخستین این دوره به شمار آورد. همچنان که در لوح زیارتنامه این سیده جلیله نوشته شده او را «سکینه بنت امام موسی کاظم علیه السلام» و خواهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها دانسته اند. که علی التحقیق فاقد ارزش و عدم مداقه در مدارک مستند مبنی بر تعداد فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام می باشد.
چرا که به اتفاق جمیع مورخین و علماء سیره و رجال، امام موسی کاظم علیه السلام را فرزندی به نام «سکینه خاتون» نبوده، و مدفون در بقعه مورد بحث شخصیتی سوای نوشته لوح زیارتنامه می باشد.
به هر حال، سکینه خاتون، سیده ای جلیله از نوادگان حضرت امام موسی کاظم علیه السلام بوده و در جلالت قدر و عظمت شان آن همین بس که بارگاه عظیمی برای وی برپا نموده اند و بروز کرامات و خوارق العاداتی که از ناحیه مقدسه این بی بی بر سر زبان اهالی جریان دارد، خود معرف شخصیت والای این علیا مخدره است.
حضرت امام موسی کاظم علیه السلام فرزندی بنام «سکینه» نداشت ولذا شخصیت مدفون در این بقعه را هم نمی توان فرزند بلافصل امام علیه السلام دانست، کما این که اکثر بقاع متبرکه ایران را منسوب به فرزندان بلافصل ائمه: خصوصا امام موسی کاظم علیه السلام نموده اند که اصلی ندارد.
اما در مورد شخصیت مدفون در این بقعه باید گفت که مرحوم ناصرالشریعه در کتاب «تاریخ قم» به نقل از کتاب «انوار المشعشعین» می نویسد: «بنابر احتمالی که بعضی داده اند محتمل است سکینه بنت حسین بن محمد بن علی بن قاسم بن عبدالله بن موسی الکاظم علیه السلام باشد که وی مادر سید مطهر بن علی بن سلطان محمد شریف است».
در همین رابطه مرحوم عباس فیض در کتاب «بدر فروزان» به نقل از انوار المشعشعین می نویسد: «در قاسم آباد، چهار فرسخی قم، امامزاده ای مدفون است که آن را سکینه خاتون بنت امام موسی الکاظم علیه السلام می نامند و محتمل است که او سکینه بنت حسین بن محمد بن علی بن قاسم بن عبدالله بن موسی الکاظم علیه السلام بوده باشد که وی مادر سید مطهر فرزند علی بن سلطان محمد شریف است که در قم بوده اند».
ولی آنچه نگارنده تحقیق و تتبع نموده این است که عبدالله بن موسی علیه السلام فقط از دو فرزند نسل منتشر شده و آن هم محمد و موسی می باشد و این قول را اکثر علماء انساب از قرن سوم الی الآن پذیرفته اند. وانگهی مرحوم فیض برای تقریب قول خود چنین نتیجه می گیرد که «عبدالله بن امام موسی علیه السلام را فرزند سومی هم به نام «قاسم» بوده ولی چون در کتاب «عمدة الطالب» از او نام برده نشده است معلوم می گردد که اعقاب او منقرض شده اند».
