[ویکی فقه] اعضای بدن انسان در قرآن. ۱. رگ: « وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ » و ما از رگ گردنش به او نزدیکتریم.
۲. ریش: « لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی » ریش مرا مگیر.
۳. موی پیشانی: «ناصیهٍ کاذبهٍ خاطئهٍ» (همان) موی پیشانی دروغزن گناه پیشه را .
۴. چشم: « وَ الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ » و چشم در برابر چشم.
۵. بینی: « وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ " و بینی در برابر بینی .
۶. گوش: « وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ " و گوش در برابر گوش.
۷. زبان و لب: « وَ لِساناً وَ شَفَتَیْنِ " و یک زبان و دو لب.
۸. دندان: « وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ " و دندان دربرابر دندان.
۹. چانه: « إِنَّا جَعَلْنا فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِیَ إِلَی الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ » ما درگردنهای آنان غلهایی قرار دادیم که تا چانه ها ادامه دارد و سرهای آنان را به بالا داشته است.
۱۰. گردن: « وَ کُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ» وهرانسانی،اعمالش رابرگردنش آویخته ایم.
۱۱. رحم: « أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ » یا آنچه شکم ماده ها در برگرفته؟
۱۲. روده: « وَ سُقُوا ماءً حَمِیماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ » و آبی جوشان به خوردشان داده می شود (تا) روده هایشان را از هم فروپاشد.
۱۳. پوست: « کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً » هر گاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد (و بسوزد) پوستهای دیگری به جای آن قرار می دهیم.
۱۴. حنجره: « إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ » آنگاه که جانها به گلو گاه می رسد.
۱۵. خون: « نُسْقِیکُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبِینَ » ازدرون شکم آنها، از میان غذاهای هضم شده و خون، شیرخالص وگوارا به شما می نوشانیم.
۱۶. سر: « فَتَأْکُلُ الطَّیْرُ مِنْ رَأْسِهِ» و پرندگان از سر او می خورند.
۱۷. گوشت: « ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً » و گوشت بر آن می پوشانیم.
۱۸. پا: « أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِها » آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهای دارند که با آن راه بروند؟)
۱۹. دست : « أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِها » یا دستهایی دارند که با آن چیزی بگیرند (و کاری انجام دهند؟)
۲۰. انگشت: « جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِی آذانِهِمْ » انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده.
۲۱. دهان: « وَ لا لِآبائِهِمْ کَبُرَتْ کَلِمَهً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ » و نه پدرانشان سخن بزرگی را دهانشان خارج می شود.
۲۲. شکم: « وَ اللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ » و خداوند شما را از شکم مادرانتان خارج نمود.
۲۳. حلقوم: « فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ » پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید؟)
۲۴. استخوان: « أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ » آیا انسان می پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟
۲۵. صورت: « فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ » پس بشوئید صورتهای خود را.
۲۶. مفصل: « وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَی الْکَعْبَیْنِ » و پاهای خود را تا مفصل(برامدگی پشت پا) مسح کنید.
۲۷. پشت: « یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ » از میان صلب پدر و سینه مادر بیرون آمده است.
۲۸. تن: « فَالْیَوْمَ نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ » پس ما امروز بدنت را به ساحل نجات می رسانیم.
۲۹. سرانگشت: « وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ کُلَّ بَنانٍ » تا همه انگشتشان قطع کنید.
۳۰. عورت: « لِیُرِیَهُما سَوْآتِهِما » و قبایح آنان را در نظر انسان پدید آورد.
۳۱. سینه: « أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ » ای رسول گرامی آیا تو را شرح صدر عطا نکردیم.
۳۲. پاره گوشت: « فَخَلَقْنَا الْمُضْغَهَ عِظاماً » آن گوشت پاره را استخوان پوشانیدیم.
۳۳. رگ: « وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ » از رگ گردن به او نزدیکتریم.
۳۴. شاه رگ: « ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ » و شاه رگ او را قطع می کردیم.
۳۵. بازو: « قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ » به همدستی برادرت هارون بازوریت را قوی گردانیم. ۱. ↑ ق / ۱۶۲. ↑ طه / ۹۴۳. ↑ علق / ۱۶۴. ↑ مائده / ۴۵۵. ↑ مائده / ۴۵۶. ↑ مائده / ۴۵۷. ↑ بلد / ۹۸. ↑ مائده / ۴۵۹. ↑ یس / ۸۱۰. ↑ اسرا / ۱۳۱۱. ↑ انعام / ۱۴۳۱۲. ↑ محمد / ۱۵۱۳. ↑ نساء / ۵۶۱۴. ↑ غافر / ۱۸۱۵. ↑ نحل / ۶۶۱۶. ↑ یوسف / ۴۱۱۷. ↑ بقره / ۲۵۹۱۸. ↑ اعراف / ۱۹۵۱۹. ↑ اعراف / ۱۹۵۲۰. ↑ نوح / ۷۲۱. ↑ کهف / ۵۲۲. ↑ نحل / ۷۸۲۳. ↑ واقعه / ۸۳۲۴. ↑ قیامت / ۳۲۵. ↑ مائده / ۶۲۶. ↑ مائده / ۶۲۷. ↑ طارق / ۷۲۸. ↑ یونس / ۹۲۲۹. ↑ انفال / ۱۲۰۳۰. ↑ اعراف / ۷۳۱. ↑ شرح / ۱۳۲. ↑ مؤمنون / ۱۴۳۳. ↑ ق / ۱۶۳۴. ↑ حاقه / ۴۶۳۵. ↑ قصص / ۳۵ منبع سایت اندیشه قم ...
