اطلاق مطلق بر مقید

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطلاق مطلق بر مقید به ذکر لفظ مطلق و اراده مقید اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
از اقسام مجاز لغوی «اطلاق مطلق بر مقید»، یعنی استعمال لفظ مطلق و اراده مقید است.
مثال
زرکشی در کتاب البرهان فی علوم القرآن ، برای این قسم مجاز لغوی به آیه شریفه: (فعقروا الناقة) استشهاد کرده است. بنابر روایات ، پی کننده شتر صالح، یک نفر بود اما چون دیگر افراد قوم وی هم به این کار رضایت داشتند همه آنها به منزله فاعل این کار قلمداد شده اند، و از این رو فعل «عقروا» به صیغه جمع استعمال شده است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال درخت فال درخت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال انبیا فال انبیا