اطلاق مطلق بر مقید

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اطلاق مطلق بر مقید به ذکر لفظ مطلق و اراده مقید اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
از اقسام مجاز لغوی «اطلاق مطلق بر مقید»، یعنی استعمال لفظ مطلق و اراده مقید است.
مثال
زرکشی در کتاب البرهان فی علوم القرآن ، برای این قسم مجاز لغوی به آیه شریفه: (فعقروا الناقة) استشهاد کرده است. بنابر روایات ، پی کننده شتر صالح، یک نفر بود اما چون دیگر افراد قوم وی هم به این کار رضایت داشتند همه آنها به منزله فاعل این کار قلمداد شده اند، و از این رو فعل «عقروا» به صیغه جمع استعمال شده است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم