دانشنامه آزاد فارسی
خاورشناس و مورخآلمانی. در دانشگاه های هایدلبرگ، مونیخ، هامبورگ و برسلاو درس خواند. در ۱۹۶۲ از دانشگاه برن در رشتۀ الهیات و از دانشگاه بوردو در رشتۀ ادبیات دکترای افتخاری گرفت. تاریخ اروپای شرقی و نیز تاریخ شرق و اسلام شناسی درس می داد. استاد دانشگاه های برلین (۱۹۳۵ـ۱۹۳۷)، گوتینگن (۱۹۳۷ـ۱۹۳۹، ۱۹۴۵ـ۱۹۴۸)، مونیخ (۱۹۴۲ـ۱۹۴۵) و هامبورگ (از ۱۹۴۸)، و نویسنده و ویراستار نشریۀ اسلام (از ۱۹۴۹) بود. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۶ مجموعۀ راهنمای خاورشناسی را سرپرستی کرد و در آن جا فصل های چندی دربارۀ تاریخ مذاهب ایران نوشت. چند بار به ایران سفر کرد. از آثارش: مغول ها در ایران (لایپزیگ، ۱۹۳۹) که با نامتاریخ مغول در ایران به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۱ش)؛اردوی زرین، مغول ها در روسیه، ۱۲۲۳ـ۱۵۰۲ (لایپزیگ، ۱۹۴۳)؛ وضع کنونی کلیساهای شرقی (ویسبادن، ۱۹۴۸)؛ ایران در صدر اسلام (ویسبادن، ۱۹۵۲. ترجمۀ فارسی با نام تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی: تهران، ۱۳۴۹)؛ جهان اسلام (لیدن، ۱۹۶۰؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۵۳)؛ کتاب مرجع تاریخ جهان عرب و اسلام، با همکاری (۱۹۸۷).