دانشنامه اسلامی
آگاهی ما در باره حیات وی اندک است. در منابع دروزی از او با عناوینی چون نفس کلی، مشیئه، حجة الامام، داعی الامام، صفوة المستجبّین، هرمس، اخنوخ و مجتبی یاد شده است
مرتبه دینی تمیمی
تمیمی از نظر سلسله مراتب دینی دروزیه در بالاترین مرتبه، که «حدود» نامیده می شد، قرار داشت. وی حد دوم از حدود پنج گانه محسوب می شد و در مرتبه بعد از حمزة بن علی زوزنی، امام و آغازگر تبلیغ علنی این فرقه در ۴۰۸، قرار داشت
ارتباط تمیمی با حمزة بن علی زوزنی
نزدیکی تمیمی به حمزه به قدری بود که با این که هیچگونه پیوند خویشاوندی نداشتند، او را صِهرِ (داماد) حمزه می نامیدند.
حمزه در فرمان انتصاب یکی از حدود، وی را زیردست تمیمی معرفی کرده است و در نامه ای به تمیمی ــ که با عنوان «سجلّ المجتبی» در مجموعه رسائل دروزیها موجود است ــ به وی اختیار تام داد تا هر که را لازم می داند منصوب، و هر که را می خواهد عزل کند. بعلاوه، اطاعت از تمیمی را لازم و آن را همچون اطاعت از خود اعلام کرده است.
نقش تمیمی در استقلال نَشْتَکین دَرَزی
...
