دانشنامه اسلامی
اسطوره واژه ای عربی به معنای افسانه ها و سخنان بی اساس است که به صورت نوشته درآمده باشد. گاهی نیز به چنین سخنانی اساطیر الاولین گفته می شود. این واژه در کلام خداوند متعال، نه بار آمده است.
انعام/سوره۶، آیه۲۵.
متفکران و دین پژوهان تعاریف گوناگونی برای اسطوره ارائه کرده اند، از جمله این که:
← نوعی سرگذشت
با توجه به آنچه که در تعریف اسطوره گفته شد، می توان اسطوره شناسی را این گونه تعریف کرد: اسطوره شناسی (Mythology) عبارت است از دانش شناخت اسطوره ها که کارش طبقه بندی و بررسی مواد و مصالح اسطوره شناختی است. روش این علم همان روش معمول در همه علوم تاریخی است که عبارت است از روش تحلیل و وارسی (تحقیق پذیری) دقیق. بنابر این علم اسطوره شناسی شباهت زیادی به علم تاریخ ادیان پیدا می کند. موضوع تاریخ ادیان، ادیان و مذاهب است، در صورتی که کار اسطوره شناسی، بررسی انتقادی اساطیر است. با توجه به تعریف اسطوره شناسی و نزدیکی آن به تاریخ ادیان می توان ادعا کرد که اسطوره شناسی، تنها بخشی از مواد و مصالحِ جزءِ دین است و این بخش نیز الزاماً در همه ادیان یافت نمی شود و ممکن است برخی از ادیان فاقد چنین بخشی باشند، با این حال اشتباه است اگر چنین تصور کنیم که در بررسی علمی اساطیر، می توانیم از بررسی دیگر عناصر متشکله ادیان صرف نظر کنیم.
کراپ، الکساندر، «درآمدی بر اسطوره شناسی»، ج۱، ص۲-۳.
...
