دانشنامه اسلامی
امام حسین علیه السّلام از شخصی پرسید: به نظر تو کدام یک از دوکار با ارزش تر است؛ مردی می خواهد بیچاره ناتوانی را به قتل برساند و تو او را از دست قاتل می رهانی، یا فردی ناصبی که دارای اعتقادات فاسد و باطلی است، تلاش می کند اعتقادات یک انسان مؤمن درمانده و ضعیف از شیعیان ما را متزلزل کرده و گمراه کند و تو با شیوه ای او را راهنمایی کرده و از انحرافش جلوگیری و ناصبی را با استدلال های الهی شکست داده و مغلوبش می کنی؟
آیه ای از قرآن
امام حسین علیه السّلام در ادامه سخنانش فرمود: آری، اگر این مؤمن را از دست آن فرد ناصبی نجات دهی، ارزش بالاتری دارد. خداوند متعال در قرآن فرمود: «من احیاها فکانما احیا الناس جمیعا» ؛ «هرکس یک انسان را زنده کند، مثل این است که تمام مردم را زنده کرده است.»
← تفسیر آیه
امام در حدیث دیگری در توضیح این سخن، فرمود: برتری کسی که یتیم آل محمد را - که از پیشوایان خود جدا شده و در سراشیبی جهل و ظلمت سقوط کرده - از ورطه جهالت رهانیده و راه حق را برایش نمایانده و او را از اشتباهاتش برگردانده، برکسی که به یتیم گرسنه و تشنه آب و غذا می دهد، همانند برتری آفتاب نسبت به ستاره سها (ستاره کم نور ) است.
