ادبیات ترکی شاخه شرقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ادبیات ترکی شرقی از نظر شکل و محتوا تحت تأثیر ادبیات اسلامی عربی و فارسی و مخصوصاً فارسی بود و شاعران ترک به طور کلی تربیت یافته ی آن دو بودند و اغلب پیش از نوشتن به زبان مادری خود یا در کنار آن آثاری نیز به این زبان ها پدید آورده بودند و می آوردند. بسیاری از ترک زبانان عربی نویس یا فارسی نویس هم بودند که هرگز فرصت نوشتن به زبان مادری خود را نیافتند.
ادبیات ترکی شرقی را می توان به چند دوره یا گونه تقسیم کرد: نخست ترکی شرقی عصر قراختاییان، دوم ادبیات ترکی شرقی خوارزمی، سوم ادبیات ترکی شرقی قپچاقی یا زبان ادبی آلتایی اوردا (آلتین اردو = اردوی زرین)، چهارم ادبیات ترکی جغتایی (مکتب هرات و...) که تداوم آن به ادبیات ازبکی انجامیده است.
گنجه ای، تورخان، سه مقاله، ج۱، ص۱۰، لندن، ۱۹۹۸م.
۱. ↑ گنجه ای، تورخان، سه مقاله، ج۱، ص۱۰، لندن، ۱۹۹۸م. ۲. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۲، ص۵۳۵-۵۳۹، تهران، ۱۳۶۳ش. ۳. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۲، ص۵۴۷_۵۴۸، تهران، ۱۳۶۳ش. ۴. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۲، ص۶۲۲، تهران، ۱۳۶۳ش. ۵. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۳۲، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۶. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۵۱، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۷. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۰۰، استانبول، ۱۹۲۶م. ۸. ↑ Dankoff، R، ج۱، ص۱، introd Wisdom of to Yalglary) Kutadgu bilig (، Chicago/London، ۱۹۸۳. ۹. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۱۹۴، استانبول، ۱۹۲۶م. ۱۰. ↑ بارتولد، و، اورته آسیا تورک تاریخی حقنده درسلر، ج۱، ص۱۱۳، استانبول، ۱۹۲۷م. ۱۱. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۱۹۸-۲۰۰، استانبول، ۱۹۲۶م. ۱۲. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۰۰-۲۰۱، استانبول، ۱۹۲۶م. ۱۳. ↑ Dankoff، R، ج۱، ص۸، introd Wisdom of to Yalglary) Kutadgu bilig (، Chicago/London، ۱۹۸۳. ۱۴. ↑ Dankoff، R، ج۱، ص۳، introd Wisdom of to Yalglary) Kutadgu bilig (، Chicago/London، ۱۹۸۳. ۱۵. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۰۴-۲۱۰، استانبول، ۱۹۲۶م. ۱۶. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۷۵-۷۹، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۱۷. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۴۱-۲۴۶، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۱۸. ↑ Pekolcay، ج۱، ص۵۱-۵۸. ۱۹. ↑ Kabaklı، A، ج۲، ص۴۰-۴۱، Trk edebiyatı، Istanbul، ۱۹۶۶. ۲۰. ↑ Atalay، B، ج۱، ص۸-۳۶، introd Divan Lugat-it-trk، Ankara، ۱۹۹۸-۱۹۹۹. ۲۱. ↑ صادقی کتابدار، تذکرۀ مجمع الخواص، ص۳۸۱_۳۸۲، ترجمۀ عبدالرسول خیام پور، تبریز، ۱۳۲۷ش.۲۲. ↑ Kaԫgarlı، M، ج۱، ص۴۸۳، Divanu lgat-it trk، tr A iekli، Istanbul، ۱۹۷۰. ۲۳. ↑ Kaԫgarlı، M، ج۱، ص۴۵۶، Divanu lgat-it trk، tr A iekli، Istanbul، ۱۹۷۰. ۲۴. ↑ Kaԫgarlı، M، ج۱، ص۳۴۳-۳۴۴، Divanu lgat-it trk، tr A iekli، Istanbul، ۱۹۷۰. ۲۵. ↑ Kaԫgarlı، M، ج۱، ص۳۰۱، Divanu lgat-it trk، tr A iekli، Istanbul، ۱۹۷۰. ۲۶. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۶۸، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۲۷. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۱۹۳، استانبول، ۱۹۲۶م. ۲۸. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۴۱-۲۴۶، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۲۹. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۱۰۰، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۳۰. ↑ Sepetioğlu، N، ج۱، ص۱۴۱-۱۴۳، Trk destanları، Istanbul، ۱۹۷۲. ۳۱. ↑ Boratav، P N، ج۱، ص۳۷، ۱۰۰ Soru da Trk halk edebyatı، Istanbul، ۱۹۷۳. ۳۲. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۱۹۳، استانبول، ۱۹۲۶م. ۳۳. ↑ احمد یسوی، دیوان حکمت، ج۱، ص۱۷، به کوشش رسول اسماعیل زاده دوزال و دیگران، تهران، ۱۳۷۹ش. ۳۴. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۱۱، استانبول، ۱۹۲۶م. ۳۵. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۳۳-۲۳۶، استانبول، ۱۹۲۶م. ۳۶. ↑ ارانسکی، ا م، مقدمۀ فقه اللغۀ ایرانی، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران، ۱۳۵۸ش. ۳۷. ↑ خانلری، پرویز، تاریخ زبان فارسی، ج۱، ص۲۰۱، تهران، ۱۳۶۶ش. ۳۸. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۶۰-۲۶۲، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۳۹. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۲۲-۱۲۶، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۴۰. ↑ IA، ج۳، ص۵۱۲_۵۱۳. ۴۱. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۴۱-۲۴۲، استانبول، ۱۹۲۶م. ۴۲. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۴۵-۱۴۹، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۴۳. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۲۲۷، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۴۴. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۲۷۶-۲۷۷، استانبول، ۱۹۲۶م. ۴۵. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۳۶-۱۴۱، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۴۶. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۸۸-۸۹، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۴۷. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۳۵۴-۳۵۶، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۴۸. ↑ Gzel، A R، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۲، Dini-Tasavufi Trk edebiyatı، Ankara، ۲۰۰۴. ۴۹. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۳۴۴-۳۴۷، استانبول، ۱۹۲۶م. ۵۰. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۱۶، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۵۱. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۱۲-۱۱۴، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۵۲. ↑ Pekolcay. ۵۳. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۳۵۸-۳۶۴، استانبول، ۱۹۲۶م. ۵۴. ↑ Banarlı، N S، ج۱، ص۳۵۷-۳۵۸، Trk edebiyatı tarihi، Istanbul، ۱۹۷۱. ۵۵. ↑ ابن بطوطه، محمد، سفرنامه، ج۱، ص۳۶۱_۴۰۳، ترجمۀ محمدعلی موحد، تهران، ۱۳۵۹ش. ۵۶. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۶۱-۱۷۳، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۵۷. ↑ EI۲، ج۱۰، ص۷۱۷.۵۸. ↑ کوپریلی، فؤاد، تورک ادبیاتی تاریخی، ص۳۷۱-۳۷۳، استانبول، ۱۹۲۶م. ۵۹. ↑ Caferoğlu، A، ج۲، ص۱۴۰-۱۴۱، Trk dili tarihi، Istanbul، ۱۹۷۰- ۱۹۷۴. ۶۰. ↑ EI۲، ج۱۰، ص۷۱۷_۷۱۸.۶۱. ↑ Iranica، ج۵، ص۳۴۳-۳۴۷. ۶۲. ↑ ج۵، صV/۳۳۹، Iranica. ۶۳. ↑ Iranica، ج۱، ص۳۴۳-۳۴۷. ۶۴. ↑ Ali Sir Nevai، ج۱، ص۵۲، Levend، A، Ali Sir Nevai، hayatı، sanatı، ve kisiliği، Ankara، ۱۹۶۵. ۶۵. ↑ دولتشاه سمرقندی، تذکرةالشعرا، ج۱، ص۸۵، به کوشش محمد رمضانی، تهران، ۱۳۳۸ش. ۶۶. ↑ کوپریلی، فؤاد، مقدمه بر کلیات فضولی، ج۲، ص۱۰۲، استانبول، ۱۳۴۲ق. ۶۷. ↑ امیر علیشیر نوایی، مجالس النفایس، ج۱، ص۴۹_۵۱، به کوشش علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۶۳ش. ۶۸. ↑ امیر علیشیر نوایی، محاکمة اللغتین، ج۱، ص۳۴، ترجمۀ تورخان گنجه ای، تهران، ۱۳۲۷ش. ۶۹. ↑ EI۲، ج۱۰، ص۷۲۱.۷۰. ↑ Devereux، R، ج۱، ص۴۱، introd and nots on Muhākamat al-lughatin، Leiden، ۱۹۶۶. ۷۱. ↑ امیر علیشیر نوایی، مجالس النفایس، ج۱، ص۱۲۴، به کوشش علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۶۳ش. ۷۲. ↑ IA، ج۳، ص۲۹۰_۲۹۱. ۷۳. ↑ دولتشاه سمرقندی، تذکرةالشعرا، ج۱، ص۳۳۲-۳۳۳، به کوشش محمد رمضانی، تهران، ۱۳۳۸ش. ۷۴. ↑ Ali Sir Nevai، ج۱، ص۲۶_۲۷، Levend، A، Ali Sir Nevai، hayatı، sanatı، ve kisiliği، Ankara، ۱۹۶۵. ۷۵. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۰۲، تهران، ۱۳۶۳ش. ۷۶. ↑ براون، ادوارد، از سعدی تا جامی، ج۳، ص۷۳۰-۷۴۴، ترجمۀ علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۵۱ش. ۷۷. ↑ یگانیانس، لیدیا، میرعلیشیر نوایی و عصـر او، ج۱، ص ۳۲-۴۶، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز، ۱۳۲۷ش، س ۱، شمـ ۵. ۷۸. ↑ Devereux، ص۷-۱۲.۷۹. ↑ دایرةالمعارف فارسی. ۸۰. ↑ Devereux، R، ج۱، ص۱۰-۱۱، introd and nots on Muhākamat al-lughatin، Leiden، ۱۹۶۶. ۸۱. ↑ Iranica، ج۵، ص۳۴۰ . ۸۲. ↑ براون، ادوارد، از سعدی تا جامی، ج۱، ص۷۴۲، ترجمۀ علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۵۱ش. ۸۳. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۸۵، تهران، ۱۳۶۳ش. ۸۴. ↑ کوپریلی، فؤاد، مقدمه بر کلیات فضولی، مقدمه بر کلیات فضولی، ج۲، ص۱۴۸-۱۴۹، استانبول، ۱۳۴۲ق. ۸۵. ↑ کوپریلی، فؤاد، مقدمه بر کلیات فضولی، ج۲، ص۱۴۳، استانبول، ۱۳۴۲ق. ۸۶. ↑ محمدزادۀ صدیق، حسین، مقدمه بر دیوان ترکی ابوالقاسم نباتی، ج۱، ص۲۲- ۲۹، تبریز، ۱۳۷۲ش. ۸۷. ↑ براون، ادوارد، از سعدی تا جامی، ج۱، ص۶۶۲، ترجمۀ علی اصغر حکمت، تهران، ۱۳۵۱ش. ۸۸. ↑ Devereux، R، ج۱، ص۱۰_۱۱، introd and nots on Muhākamat al-lughatin، Leiden، ۱۹۶۶. ۸۹. ↑ سام میرزا، تحفۀ سامی، ج۱، ص۱۴-۱۶، به کوشش رکن الدین همایون فرخ، تهران، انتشارات علمی. ۹۰. ↑ Kprl، Trk edebiyatında ilk mutasaviflar، ج۲، ص۱۵۱-۱۶۲، ed O Kprl، Ankara، ۱۹۷۶. ۹۱. ↑ هیئت، جواد، سیری در تاریخ زبان و لهجه های ترکی، ص۱۰۵، تهران، ۱۳۶۵ش. ۹۲. ↑ lmez، Z K، ج۱، ص۳۱، introd Sere-i terakime Ebulgazi Bahadurhan، Ankara، ۱۹۸۶. ۹۳. ↑ Kabaklı، A، ج۲، ص۶۳، Trk edebiyatı، Istanbul، ۱۹۶۶. ۹۴. ↑ دایرةالمعارف فارسی، ج۱، ص۳۵۸. ۹۵. ↑ IA، ج۲، ص۱۸۴_۱۸۵. ۹۶. ↑ Kprl، Trk edebiyatında ilk mutasaviflar، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۷، ed O Kprl، Ankara، ۱۹۷۶. ۹۷. ↑ EI۲، ج۱۰، ص۷۲۲.
منبع
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ادبیات ترکی»، شماره۵۸۵۴.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم