دانشنامه اسلامی
اخلاص ابرار در اطعام مستمندان ، مورد ستایش خداوند است:ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا• یوفون بالنذر ویخافون یوما کان شره مستطیرا• ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا ویتیما واسیرا• انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاء و لا شکورا. «به یقین ابرار و نیکان از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است» «(همان بندگانی که) به نذر خود وفا می کردند و از روزی که گزند آن فراگیرنده است می ترسیدند• و به(پاس) دوستی(خدا) بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می دادند؛ ما برای خشنودی خداست که به شما می خورانیم و پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم»
