احمد بن علی بن حسین حسینی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سیدجمال الدین احمد بن علی بن حسین حسنی حسینی (حدود۷۴۸- ۸۲۸ق /۱۳۴۷-۱۴۲۴م )، معروف به اِبْن ِ عِنَبه ، مورخ و نسب شناس شیعی است. وی از شاگردان ابن مُعَیّه و در دوره شهید اول زندگی می کرد و هر دو از طریق ابن معیه از علامه حلی روایت کرده اند. مهم ترین اثر او عمدة الطالب فی انساب آل ابی طالب است . در مورد مذهب او اختلافاتی وجود دارد، شواهدی بر زیدی یا امامی بودن او، وجود دارد.
سید احمد بن علی بن الحسین بن علی بن مهنا بن عنبة در سال ۷۴۸ ه. ق دیده به جهان گشود. ابن عنبة در ماه صفر ۸۲۸ ه. ق در شهر کرمان دیده از جهان فرو بست.
ابن عنبه احتمالاً در حِلّه زاده شد. بر اساس زندگی نامه خودنوشته او، نسب وی با ۲۰ واسطه به امام علی (ع) می رسد. او از نوادگان عبدالله محض به شمار می رود، از این رو تبار «حسنی - حسینی » دارد. نسبت او از طریق پدر به امام حسن (ع) و از طریق مادر به امام حسین (ع) می رسد و به همین دلیل است که ابن عنبه را گاه حسنی و گاه حسینی خوانده اند. همچنین او را داوودی نیز نامیده اند، زیرا محمد بن داوود بن موسی ثانی یکی از نیاکان وی بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم