دانشنامه اسلامی
در این که چه مدت در شنترین ساکن بوده است، اطلاعی در دست نیست. وی در سال 515ق به مصر مسافرت نمود و با علمای این دیار دیدار کرد و به تدریس و نقل حدیث اهتمام ورزید. آن چنان که اشبیلی نقل کرده، او در یک مقطع زمانی در مسجد جامع عتیق مصر علم نحو می گفته است. او سپس به یمن رفت و مدتی را در این شهر مقیم شد و دوباره به مصر بازگشت.
مطالب او در بخش های مختلف کتاب «الجواهر» حاکی از ایمان قوی و عقیده راسخ اوست. از اسامی بعضی از کتاب هایی که شاگردانش بر او قرائت کرده اند نیز به دست می آید که او از درجه علمی ممتازی برخوردار بوده است. منذری درباره او گفته است: «یکی از ائمه ادب عرب و مبرزین در آن بوده است». سلمی نیز می گوید: «او بسیار فاضل و ظاهر الصلاح بود و در جامع مصر، حلقه ای برای درس نحو داشت. در مدت اقامتم در فسطاس فراوان نزد من حضور داشت».
ابن آبار در ذکر اساتید او چنین آورده است: «ادب عرب را نزد ابن ابی العافیه، ابوالحسن بذیل و ابن اخضر فراگرفت و در حدیث از ابوالقاسم نفطی روایت می کرد». او شاگردان بسیاری را نیز تربیت نمود که از آن جمله است: ابن عبدالجبار مقدسی(متوفی 582ق) نحوی و لغوی مشهور، ابن برّی و ابن عطار.
وی در سال 536ق در حالی که قصد داشت به اندلس بازگردد، در مصر وفات نمود.
1- جواهر الآداب و ذخائر الشعراء و الکتاب؛
