قاتمه

لغت نامه دهخدا

قاتمه. [ م َ /م ِ ] ( ترکی ، اِ ) رشته ای از موی خشن بافته. طنابی است از موی. بز مو. تاب. ثناء. ثنایه. رجوع به همین کلمه شود. نوعی رسن از پشم خشن تافته باریکتر از طناب.

فرهنگ معین

(مَ یا مِ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - موی دم و یال اسب و استر. ۲ - رشته و طنابی که از موی دم و یال اسب و استر بافند، بزمو، تاب .

فرهنگ عمید

۱. رشته.
۲. رشتۀ پشمی ضخیم.

فرهنگ فارسی

رشته، رشته پشمی ض یم
( اسم ) ۱ - موی دم یا یال اسب و استر ۲ - رشته و طنابی که از موی دم و یال اسب و استر بافند بزمو تاب .

ویکی واژه

موی دم و یال اسب و اس
رشته و طنابی که از موی دم و یال اسب و استر بافند؛ بزمو، تاب.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم