فرهختن

لغت نامه دهخدا

فرهختن. [ ف َ هَِ ت َ ] ( مص ) تربیت کردن و ادب آموختن و تأدیب نمودن. ( برهان ). ریاضت دادن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
پی فرهختن این تند توسن
بر ابروی غضب چینی برافکن.بوالمثل.|| آویختن. ( برهان ). رجوع به فرهیختن شود.