لغت نامه دهخدا فخیر. [ ف َ ] ( ع ص ) آنکه با تو ناز و فخر کند. || مرد مغلوب در فخر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).فخیر. [ ف ِخ ْ خی ] ( ع ص ) بسیار نازنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
