شلپ

لغت نامه دهخدا

شلپ. [ ش ِ ل ِ ] ( اِ صوت ) صدای فروافتادن چیزی در آب. ( در لهجه گناباد خراسان ) ( یادداشت پروین گنابادی ). چلپ.
- شلپ شلپ کردن ؛ فروافکندن چیزها پیاپی در آب و پراکندن به اطراف یا زدن کف دست بر آب و پراکندن آب به هر سو.
|| آوای سیلی که بر صورت کسی زنند. شرپ. || آوای بوسیدن. ( فرهنگ فارسی معین ).
- شلپ شلپ بوسیدن ؛ پشت سر هم و با صدا بوسیدن. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

صدای افتادن چیزی در آب.
* شلپ وشلوپ: [عامیانه] صدایی که از دست و پا زدن در آب ایجاد می شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - آوای سیلی که بر صورت کسی زنند . ۲ - آوای بوسیدن . یا شلپ و شلپ بوسیدن . پشت سر هم و با صدا بوسیدن .