شاکره

لغت نامه دهخدا

( شاکرة ) شاکرة. [ ک ِ رَ ] ( ع اِ ) کیسه و خریطه وجوال. ( ناظم الاطباء ). این لغت جای دیگر یافت نشد.
شاکرة. [ ک ِ رَ ] ( اِخ ) شهری است در بصره. ( از تاج العروس ).

فرهنگ فارسی

شهری است در بصره

فرهنگ اسم ها

اسم: شاکره (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: šākere) (فارسی: شاکِره) (انگلیسی: shakere)
معنی: شاکر، شکرگزار، ( مؤنث شاکر )