سپیدرخ

لغت نامه دهخدا

سپیدرخ. [ س َ / س ِ رُ ] ( ص مرکب ) آنکه رخساره و روی او سپید باشد :
تذرو عقیق روی ، کلنگ سپیدرخ
گوزن سیاه چشم ، پلنگ ستیزه کار.فرخی.

فرهنگ عمید

= سپیدرو

فرهنگ فارسی

آنکه رخساره و روی او سپید باشد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال تاروت فال تاروت فال ای چینگ فال ای چینگ فال اعداد فال اعداد