دوبرگی

لغت نامه دهخدا

دوبرگی. [ دُ ب َ ] ( ص نسبی ) گیاه و گلی که تنهادو برگ داشته باشد. || ( حامص مرکب ) نورستگی. چگونگی گیاه که کمی پس از دمیدن قسمت علیایش به دوپاره از هم جدا شود. ( یادداشت مؤلف ) :
سرشت نیک و بد پنهان نماند
توان دانست ریحان از دوبرگی.سعدی.

فرهنگ فارسی

گیاه و گلی که تنها دو برگ داشته باشد .

دانشنامه عمومی

دوبرگی ( نام علمی: Neottia ovata ) نام یک گونه از سرده دوبرگی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال چوب فال چوب فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال آرزو فال آرزو