دانشنامه اسلامی
صفار در دهه هفتاد و هشتاد میلادی چهره ای انقلابی بود. او در سال ۱۹۷۹م از رهبران انتفاضه شرق عربستان بود و پس از آن مجبور به ترک کشورش شد. اما در دهه آخر قرن بیستم و پس از حمله صدام به کویت، موضع گیری میهن پرستانۀ شیخ صفار و هم فکرانش، سبب ایجاد ارتباط آنان با حکومت و بازگشت آنان به کشور شد.
شیخ صفار پس از آن، رویکرد صلح جویانه ای با حکومت داشت. او تلاش بسیاری در وحدت و هم زیستی دو گروه شیعه و سلفیه انجام داده و معتقد است این نوع ارتباط می تواند در شناخت و درک بهتر گروه دیگر کمک کننده باشد.
