معنی توماس داکن

توماس داکن

لغت نامه دهخدا

توماس داکن. [ ت ُ ک َ ] ( اِخ ) سن. دانشمند الهیات ( 1225-1274 م. ). وی کاتولیک بوده و آثار او از قبیل «مجموعه ای بر ضد مشرکان » و «مجموعه الهیات » و جز اینها به وسیله ٔکلیساهای کاتولیک به عنوان پایه رسمی الهیات قبول گردید و نظرش بنام «تومیسم » شهرت یافت. ( از لاروس ).

فرهنگ فارسی

( قدیس ) حکیم الهی کاتولیک ( و. کاخ روکاسکا۱۲۲۵ - ف. ۱۲۷۴م . ) مولف مباحث ضد نجبا مباحث حکمت الهی - و غیره که رسما بعنوان مبانی حکمت الهی کلیسای کاتولیک پذیرفته شده. افکار وی که ملهم از فلسفه ارسطوست بنام تومیسم خوانده میشود .
دانشمند الهیات است ( ۱۲۷۴ - ۱۲۲۵ میلادی ) وی کاتولیک بوده و آثار او از قبیل مجموعه بر ضد مشرکان و مجموعه الهیات و جز اینها بوسیله کلیساهای کاتولیک بعنوان پایه رسمی الهیات قبول گردید و نظرش بنام تومیسم شهرت یافت