لغت نامه دهخدا تن شناس. [ ت َ ش ِ ] ( نف مرکب ) بمعنی طبیب عموماً و نام یکی از طبیبان که در خدمت جمشید جم تقرب و ملازمت داشته. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). تن شناسنده. کسی که معرفت احوال تن را حاصل کرده. طبیب. || ظاهری. قشری. ( فرهنگ فارسی معین ).
