بزرگ گوش

لغت نامه دهخدا

بزرگ گوش. [ ب ُ زُ ] ( ص مرکب ) دارای گوش بزرگ. کلان گوش.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال زندگی فال زندگی فال لنورماند فال لنورماند فال احساس فال احساس