بادزنه

لغت نامه دهخدا

بادزنه. [ زَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) بادزن را گویند و بعربی مِروحه خوانند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). بادزن و بادبیزن باشد :
بادزنه دست بدست همه
وز دم او باد بدست همه.امیرخسرو ( از جهانگیری ) ( از آنندراج ).بادبیزن باشد. ( از شرفنامه منیری ). رجوع به شعوری ج 1ورق 190، و بادبزن و بادبیزن و بادزن شود. || سوارخ کوچک تنور.

فرهنگ فارسی

باد زن را گویند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال زندگی فال زندگی فال پی ام سی فال پی ام سی فال تاروت فال تاروت