لغت نامه دهخدا اکهی. [ اَ ها ] ( ع ص ) مردی که به روی او کلف باشد. || گنده دهن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || بددل سست. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بددل. ( مهذب الاسماء ). ترسوی ناتوان. ( از اقرب الموارد ). || سنگ بی شکاف و بی رخنه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِخ ) صخرة اکهی ؛ نام کوهی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
