انسدادی چاکنایی ( به انگلیسی: glottal stop یا glottal plosive ) یکی از آواهای همخوان است که با بستن کامل و سپس بازشدن چاکنای ایجاد می شود. این آوا در برخی زبان ها، نقش واجی دارد. درباره نقش واجی انسدادی چاکنایی در زبان فارسی، میان زبان شناسان اختلاف نظر وجود دارد. تلفظ حرف همزه و همچنین حرف عین عربی در بین فارسی زبانان به صورت انسدادی چاکنایی است. این واج در الفبای آوانگاری بین المللی به صورت /ʔ/ نشان داده می شود. نمونه هایی از این کاربرد در واژه های ادس، انبر، زئفران و اروس _که ریشه پارسی داشته[ نیازمند منبع] و به عدس، عنبر، زعفران و عروس دگرش یافته اند_ دیده می شود. همچنین دیگر واژگان پارسی همچون اشا، ارته، ارتش، ارگ، ارج، ارز، ارزش و . . . گواه این کاربرد هستند. [ نیازمند منبع]
