لغت نامه دهخدا
- علم انباطالمیاه ؛ علمی است که از چگونگی استخراج آب از زمین بحث می کند. ( از کشف الظنون ). و رجوع به همین کتاب شود.
|| اثر کردن در چیزی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || آشکار شدن بعد از پنهان گشتن : اُنْبِطَ الشی ( مجهولاً )؛ آشکار شد بعد پنهان گشتن. ( منتهی الارب ). انباط چیزی ؛ آشکار کردن آن را پس از پوشیدگی. || استخراج حکم باجتهاد. ( از اقرب الموارد ).
انباط. [ اَم ْ ] ( ع اِ ) ج ِ نَبَط. ( ناظم الاطباء ). نَبَط. ( از منتهی الارب ). نبیط. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به نبط و نبیط شود.
