دانشنامه اسلامی
صابئون (۳ بار)
«صابئه» از «صبأ» گرفته شده، چون این طائفه از طریق حق و آئین انبیاء منحرف گشتند، لذا آنها را «صابئه» می گویند.
در «فرهنگ دهخدا» پس از تأیید این که این کلمه عبری است می گوید: «صابئین» جمع «صَأْبی» و مشتق از ریشه عبری (ص ـ ب ـ ع) به معنای فرو رفتن در آب (یعنی تعمید کنندگان) می باشد. که به هنگام تعریب «ع» آن ساقط شده.
در «مصباح المنیر فیومی» آمده: «صبأ» به معنای کسی است که از دین خارج شده و به دین دیگری گرویده.
