لغت نامه دهخدا افزون بین. [ اَ ] ( نف مرکب ) افزون بیننده. آنکه هر چیز بیش بیند. کسی که همه چیزها را دو برابر بیند : گفت استاد آن دو شیشه نیست رواحولی بگذار و افزون بین مشو.مولوی.
