معنی اظفر | لغت یاب

اظفر

لغت نامه دهخدا

اظفر. [ اَ ظَ ] ( ع ص ) درازناخن. ( تاج المصادر ) ( مصادر زوزنی چ بینش ) ( آنندراج ). رجل اظفر؛ مرد درازناخن و پهن ناخن.( ناظم الاطباء ). درازناخن و پهن آن. ( منتهی الارب ). درازناخن. ج ، ظُفر. و انثی ظَفْر . ( مهذب الاسماء ). درازناخن که پهن باشد. ( از متن اللغة ). درازناخن و عریض آن. ( از اقرب الموارد ).
اظفر. [ اَ ف ُ ] ( ع اِ ) ج ِ ظُفر بندرت. ( از متن اللغة ). ج ِ ظُفر. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ظفر شود.