ارقاب. [ اِ ] ( ع مص ) رُقبی کردن با کسی. ( منتهی الأرب ). رُقبی دادن. ( زوزنی ). به رقبی دادن خانه یا زمین را. ( منتهی الأرب ). برقبی دادن خانه یا جائی ، کسی را. مال را موضوع رقبی قرار دادن. بخشیدن چیزی کسی را بدین وجه که این چیز بعد از وفات من از آن تو باشد: ارقبته داراً، او ارضاً.
فرهنگ فارسی
رقبی کردن باکسی، رقبی دادن، رقبی دادن خانه یاچیزدیگر، دادن خانه یاچیزدیگربکسی بشرط رقبی دادن
