لغت نامه دهخدا
ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) عامربن ابی موسی الاشعری ، عبداﷲبن قیس اشعری. تابعی است. و او پس از شریح ، قاضی کوفه بود. وفات وی به سال 103 هَ. ق. است.
ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) کنیت هانی بن نیار. صحابی است.
ابو برده
ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) عامربن ابی موسی الاشعری ، عبداﷲبن قیس اشعری. تابعی است. و او پس از شریح ، قاضی کوفه بود. وفات وی به سال 103 هَ. ق. است.
ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) کنیت هانی بن نیار. صحابی است.
