مفتخوار. [ م ُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) کسی که بی زحمت می خورد. ( ناظم الاطباء ). آنکه بدون رنج و کوشش از نتیجه سعی و عمل دیگران بهره برد.و رجوع به مفتخور و ترکیب مفت خوردن ذیل مفت شود.
فرهنگ معین
(مُ خا ) (ص فا. ) کسی که بی رنج و زحمت چیزی به دست می آورد.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - کسی که ازسفره دیگران غذا خورد . ۲ - آنکه بدون سعی و رنج مال دیگران را تصاحب و صرف کند.
