لغت نامه دهخدا متعقب. [ م ُ ت َ ع َق ْ ق ِ ] ( ع ص ) مؤاخذه کننده کسی را بر گناهی. || دوباره پرسنده خبر را جهت شک. || در تنگی یابنده پایان رای خود را . || شکوخه خواهنده. ( از منتهی الارب ).
