قندشکن

لغت نامه دهخدا

قندشکن. [ ق َ ش ِ ک َ ] ( اِ مرکب ) ابزاری است که بدان قند خرد کنند.غالباً به شکل تیشه خرد است و گاه گازمانند بود.

فرهنگ معین

( قَ . شِ کَ ) [ معر - فا. ] (ص فا.اِمر. ) ۱ - ابزاری به صورت تیشة کوچک یا گازانبر با لبه های تیز برای شکستن قند. ۲ - ابزاری بیشتر چکش مانند که با آن قند را به تکه های کوچک تقسیم می کنند.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) چکشی که بدان کلوخه های قند را باجزائ تقسیم کنند .

ویکی واژه

معرب
ابزاری به صورت تیشة کوچک یا گازانبر با لبه‌های تیز برای شکستن قند.
ابزاری بیشتر چکش مانند که با آن قند را به تکه‌های کوچک تقسیم می‌کنند.