لغت نامه دهخدا فلک پیوند. [ ف َ ل َ پ َی ْ / پ ِی ْ وَ ] ( ص مرکب ) بسیار بلند، چنانکه به فلک ساید یا پیوندد : شد در آن باره فلک پیوندباره ای دید بر سپهر بلند.نظامی.
