غوطه گاه

لغت نامه دهخدا

غوطه گاه. [ طَ / طِ ] ( اِ مرکب ) جای غوص و فرورفتن در آب. ( ناظم الاطباء ). جای غوطه خوردن.جای فرورفتن. رجوع به غوطه و غوته شود :
کشید از غوطه گاه اژدهاتیغ
چو برق ناف سوز از سینه میغ.حکیم زلالی ( از آنندراج ).