معنی غبیر | لغت یاب

غبیر

لغت نامه دهخدا

غبیر. [ غ َ ] ( ع اِ ) نوعی از خرما.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آبی است مر محارب را. ( منتهی الارب ). || ( ص ) سست رأی : رجل غبیرالرأی ؛ مردی سست رأی. ( مهذب الاسماء ).
غبیر. [ غ ُ ب َ ] ( اِخ ) آبی است در ناحیه «دارةُ غَبیر» از آن ِ قوم بنی الاضبط. ( معجم البلدان ). || دارة غُبیر. رجوع به دارة غُبیر شود.