عید گه

لغت نامه دهخدا

عیدگه. [ گ َه ْ ]( اِ مرکب ) عیدگاه. رجوع به عیدگاه شود :
با دوست هم عنان به ره عیدگه شدیم
در سر خمار روزه و بر لب شراب عید.طالب آملی ( از آنندراج ).

عید گاه